Op audiëntie bij de koning...bijna dan

Hier weer een berichtje uit het verre Zuiden. Om te beginnen wil ik iedereen bedanken voor alle berichtjes, mailtjes en sms’jes, dat vond ik echt heel erg tof. Verder de grote vraag: heeft iedereen carnaval overleefd? Als Brabander was het toch jammer om het carnaval te missen, maar daar stond tegenover dat ik tijdens carnaval in Swaziland zat. Zo heel erg was het dus niet.

Allereerst de lessen. Ik volg hier nu de vakken Afrikaans en Marketing Communication en daarnaast wil ik hier mijn bacheloronderzoek gaan uitvoeren. Mijn onderzoek loopt nog niet echt soepel, maar hopelijk komt er de komende weken wat meer vaart in. De twee vakken stellen niet zoveel voor. Afrikaans is op zich wel het nodige werk, alleen als Nederlander heb je gewoon een enorme voorsprong op de rest. Ik had voor m’n eerste toets zelfs een 10, dat zegt genoeg lijkt me. Erg leuk zijn die Afrikaanse woorden, waarbij ‘branderplank ry’ als vertaling van golfsurfen tot nu toe mijn favoriet is (Marga, ik ben aan een lijstje aan het werken, als het de moeite waard is, stuur ik het op). Marketing Communication gaat over reclame en adverteren, best een leuk vak voor erbij. Het niveau van dit vak is ook niet al te hoog, laatst vroeg iemand tijdens college het verschil tussen lange termijn en korte termijn.

Wat ik mij vooraf niet realiseerde, is dat ik hier op de campus leef. Het campusleven is leuk om een keer mee te maken, maar heeft zowel z’n voordelen (veiligheid, alles is dichtbij) als z’n nadelen. Een van de nadelen is het redelijk strakke regime van de universiteit. Zo moeten alle huisfeestjes om 00.00u afgelopen zijn, zijn er geen uitgaansgelegenheden op de campus en is het verboden om tussen 00.00u en 7.00u mensen op je kamer te hebben. Eerst dacht ik dat dit om ‘opvoedkundige’ redenen was, maar laatst vertelde iemand mij dat dit is om samenwonen te voorkomen. De kamernood op de campus is nogal hoog, dus dan vinden mensen het prima om met z’n tweeën op 8m2 te wonen. Soms zijn er ’s nachts ook huiszoekingen waarbij de hele kamer wordt onderzocht op eventuele ‘illegale’ studenten. Als exchange students hebben wij hier overigens geen last van. De universiteit is zo ongeveer wel de enige plek waar al de verschillende bevolkingsgroepen met elkaar mixen, want voor de rest leven alle bevolkingsgroepen hier redelijk langs elkaar heen (naar mijn idee in ieder geval). Als exchange students hoppen wij overal vrolijk tussendoor. ’s Middags op een terras met alleen maar blanken, ’s avond met uitgaan de enige blanken in de kroeg. In het begin was dit toch wel even wennen, maar tegenwoordig ben ik bijna verbaasd als ik andere blanken zie met uitgaan.

Twee weken geleden heb ik ook mijn eerste echte braai gehad. Zo’n braai is een soort mega barbecue en deze was echt heel gaaf. Het begint met het kopen van veel eten en bijzonder veel drank. Vervolgens worden vrienden, vrienden van vrienden, familie en huisgenoten uitgenodigd tot je met een mannetje of 25 à 30 bent. De vrouwen maken het eten klaar, de mannen braaien het vlees. Vervolgens gewoon lekker eten en drinken en als iedereen genoeg heeft gehad worden de stoelen aan de kant geschoven, zodat er een soort klein dansvloertje ontstaat. Lekker harde muziek erbij en je hebt een mooie party. Zelf waag ik mij voorlopig nog niet op de dansvloer. Ik ben sowieso al geen held op de dansvloer en vergeleken met al die Afrikanen worden mijn moves er toch zeker niet beter op. Het was alleen een beetje jammer dat het feestje al om 00.05u afgelopen was, aangezien 10 à 15 boze buren voor de poort stonden te schreeuwen en vervolgens de stroom saboteerden. Er is in Zuid-Afrika een wet dat je geen feest voor 00.00u mag verstoren, maar vijf minuten later was het dus gelijk raak. Zonder muziek en in het donker was het toch minder leuk en ik ging ineens Meneer en Mevrouw Zeikstraal van Douwes Dekkerstraat 10 een stuk meer waarderen.

Al deze kilo’tjes van het feesten en braaien moeten er natuurlijk ook weer af. Aangezien het voetbal ‘m niet helemaal gaat worden, heb ik maar besloten een abonnement bij de fitnessclub te nemen. Ik was nog nooit in een fitnessruimte geweest en nu weet ik ook weer waarom niet. Wat die andere kerels met één arm omhoog krijgen lukt mijn nog niet eens met twee armen en nadat ik drie keer tien set-ups op zo’n apparaat had gedaan had ik drie dagen last van mijn buikspieren. Voorlopig zit ik dus vooral op de fiets.

Verder ben ik dit weekend met een hele club exchange students naar Swaziland geweest. Twee dagen een druk maar gevarieerd programma en natuurlijk ook even het Swazilandse nachtleven verkent. Er was ook een meisje uit Swaziland bij en zij had bijzonder goede connecties, zoals de baas van een ministerie. Hij is een van de assistenten van de koning, iemand tegen wie niemand in Swaziland ‘nee’ durft te zeggen. Die man nodigde ons uit om naar een ceremonie te komen waar de koning ook bij aanwezig zou zijn. Wij dus naar de ceremonie, bleek dat hij probeerde om voor ons een ontmoeting met Koning Mswati III te regelen. Uiteindelijk mochten we wel een bepaald gebied vlakbij de koning in, maar een echte ontmoeting zat er helaas niet in. Ik vond dit wel jammer, het had me namelijk erg tof geleken om even een praatje te maken met de koning van Swaziland. Nu is het plan om in April terug te gaan en dan daadwerkelijk de koning te ontmoeten. Maarja, het blijft Afrika. Aan plannen, ideeën en ambities hebben ze hier geen gebrek, de uitvoering is over het algemeen wat minder. Al met al was het weekendje Swaziland erg geslaagd, alleen al omdat het wel even lekker is op straat niet de hele tijd op je eigen veiligheid te hoeven letten.

Zo zagen de laatste drie weken er ongeveer uit. Komende tijd hoop ik even flink aan de slag te gaan met het onderzoek. Als je hier zegt dat je een exchange student uit Holland bent, gaan er redelijk wat deuren voor je open. Hopelijk maakt dat het regelen van interviews voor mijn onderzoek wat gemakkelijker. Zelf heb ik nog niemand geïnterviewd, maar zelf wel al een interview aan de Universiteitskrant gegeven als ‘the exchange student from the Netherlands’. Ik ben benieuwd wat ik in dat krantje ga lezen volgende week.